Today 29 years ago วันนี้เมื่อ 29 ปีที่แล้ว วิศวกรไฟฟ้าเพิ่งจบใหม่ คนหนึ่งเริ่มออกเดินทาง … – วันนี้ (6 เมษายน 2018) เมื่อ 29 ปีที่แล้ว ตอนบ่ายๆ มีวิศวกรไฟฟ้าเด็กๆวัยเอ๊าะๆเพิ่งจบหมาดๆ ยืนงงๆ โก๊ะๆ อยู่ที่สนามบินนานาชาติดอนเมือง
ข้างๆตัวมีกระเป๋าเดินทางสีน้ำตาลซีดๆทรงโบ(ราณ) ในมือกำตั๋วกระดาษเล่มหนึ่ง ในนั้นมีตั๋ว 2 ใบ ใบหนึ่งเขียนไว้ว่า BKK – SIN อีกใบเขียนว่า SIN – MEL
เรื่องของเรื่องคือ หลังจากเรียนจบผมขอทุนเรียนต่อที่ไหนไม่ได้เลย เพื่อนๆที่สนิทกันหลายคนได้ทุนไปเรียนต่อญี่ปุ่น และ อเมริกา
การเรียนต่อต่างประเทศเป็นความฝันหนึ่งของผม แต่ในสมัยนั้นที่การสื่อสาร และ ข้อมูล ไม่แพร่หลายเท่าเทียมกันอย่างทุกวันนี้ เด็ก ป.ตรี บ้านนอกๆจากครอบครัวที่ไม่มีใครมีประสบการณ์ไปเรียนต่อต่างประเทศเลย แถมด้วยฐานะของครอบครัวข้าราชการ ซีต่ำๆ โอกาสที่เท่าเทียมจึงเป็นอะไรที่ห่างไกล แม้ว่าสมองและสองมือจะสามารถก็ตาม
การหางานทำไปตามครรลอง แรงงานปกขาว (white collar labor) จึงเป็นทางเลือกเดียวของผมในตอนนั้น
อารมณ์แบบว่า อยากไปเมื่องนอก ก็ไม่รู้ว่าจะบังเอิญ โหง้วเฮ้ง ดวง ความสามารถ จังหวะ หรือ ปนๆกัน ผมได้โอกาสจากบริษัทเซอร์วิสในวงการสำรวจและผลิตปิโตรเลียมแห่งหนึ่งให้เข้าขบวนการคัดสรรไปเป็น Wireline Field Engineer
ผมไม่ค่อยรู้หรอกว่า เขาจะให้ไปทำอะไร รู้แต่ว่าได้นั่งเครื่องบินไปเมืองนอก 555 🙂

Today 29 years ago
วันนั้นเป็นวันจักรี …
ปฏิทินส่วนตัวของผมบันทึกเอาไว้ว่า เป็นวันที่มีเรื่องเกิดขึ้นครั้งแรกในชีวิตสองอย่าง อย่างแรกคือ ได้ขึ้นเครื่องบิน อย่างที่สองคือ ได้ไปต่างประเทศ
-------------------------------------------------------
ไม่พลาด ข่าวสาร บทความ ความรู้ ประกาศตำแหน่งงานว่าง และ อื่นๆ
กรอก ชื่อ และ อีเมล์ ในแบบฟอร์มข้างล่าง จะมีอีเมล์กลับมาให้ "ยืนยัน" นะครับ การสมัครจึงจะสมบูรณ์ ... อ้อ ... อย่าลืมดูใน junk, trash, spam box นะครับ บางทีระบบมันเอาอีเมล์ตอบกลับไปไว้ที่นั่น
เริ่มต้น
เป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่(ตอนนั้นก็)ไม่รู้ว่าจะไปสิ้นสุดที่ใด อย่างไร และ เมื่อใด
ต้นทุน
ต้นทุนที่มีคือ ความหนุ่ม ปริญญาวิศวกรรมศาสตร์ (ไฟฟ้ากำลัง) และ ความฝันที่ถูกกำไว้แน่น
การเดินทาง
เก็บของใส่กระเป๋าครั้งแล้วครั้งเล่า นับตราวีซ่าได้ 35 ประเทศในหนังสือเดินทาง 5 เล่ม ตลอด 29 ปี ไม่นับเรือ และ เฮลิคอปเตอร์ อีกนับไม่ถ้วน ห้องพักรับรองในสนามบินเกือบจะเหมือนบ้านหลังที่สองในช่วงเวลาหนึ่ง
เรียนรู้
ผมเรียนรู้ว่า …
Life Style
- life style มีค่าใช้จ่ายในการดำรงอยู่
- life style เป็นเรื่องของใครของมัน ไม่มีผิดไม่มีถูก ตราบเท่าที่ไม่ไปใช้ทรัพยากรของใครในการดำรงอยู่ใน life style ที่ต้องการ
อนาคต
แม้จะมีปัจจัยที่กำหนดอนาคตของเรามากมาย บ้างเราก็ควบคุมได้ บ้างเราก็ควบคุมไม่ได้ ไอ้ที่เราควบคุมไม่ได้ ก็ช่วง(หัว)มัน คิดมากไปก็เท่านั้น การกำหนดอนาคตที่ดีที่สุด คือ ทำเท่าที่ทำได้วันนี้ ก็พอแล้ว ที่เหลือก็ช่าง(หัวมัน)อย่างที่ว่านั่นแหละ
ความพยายาม
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามก็อยู่ที่นั่น ความพยายามเป็นเพียงปัจจัยหนึ่งของความสำเร็จเท่านั้น
ชนขาติ
ไม่มีชนชาติไหน ดีกว่าชนชาติไหน แค่โดดเด่นในบางด้าน และ ด่างพร้อยในบางด้าน การวิจารณ์แบบเหมาเข่งจึงไม่สมควร เราควรโอบกอดความแตกต่างเหล่านั้น แล้วพยายามหาทางอยู่ร่วมกันให้ได้อย่างสันติสุข
ความรัก
ความรัก … ก็เป็นจริงเหมือนคำสอนขององค์ศาสดา และ ปราชญ์ ทุกองค์ทุกท่านนิยามและสอนเราเอาไว้
ความรัก … เกิดขึ้นได้ คงอยู่ระยะหนึ่ง และ ก็ดับสิ้นไป
ความรัก … ไม่มีเหตุผล
ความรัก … ที่เกิดจากเหตุผล ไม่ใช่ความรัก
ความหวัง
อย่าไปทำลายความหวังของใคร เพราะนั่นอาจจะเป็นสิ่งเดียว และ เป็นสิ่งสุดท้ายที่เขายังเหลืออยู่
ความเชื่อ
ไม่จำเป็นต้องบังคับให้ใครเชื่อเหมือนเรา และ เราก็ไม่ต้องเชื่อเหมือนใคร ตราบเท่าที่เรายังเคารพในความเชื่อของกันและกัน
ความศรัทธา
สิ่งที่มองไม่เห็น จับต้องไม่ได้ แต่เป็นพลังขับเคลื่อนที่ยิ่งใหญ่มากๆ อย่าวิจารณ์ความศรัทธาของใคร
ชีวิต
ผลรวมของ ความรัก ความเชื่อ ความหวัง และ ความศรัทธา
. . .
เรื่องเก่าๆสมัย go inter หนแรกๆ – Australia trip
ขั้นตอนการรับสมัคร Wireline field engineer (รุ่นไดโนเสาร์) Schlumberger
ถ้าจะซื้อของออนไลน์จาก 2 เจ้านี้อยู่แล้ว คลิ๊กลิงค์ หรือ โลโก้ ข้างล่างนี้เลยครับ ผมจะได้ค่าคอมฯเล็กๆน้อยๆสมทบทุนจ่ายค่าเช่า host server ขอบคุณครับ
(ไม่ต้องกังวลนะครับ ไม่ใช่ลิงค์ดูดเงินแน่ๆ)
![]() |
![]() |