Chinese Rig Ghost Story พาไปดูผีกระสือจีน

• Facebook
• Twitter
• Line

Chinese Rig Ghost Story พาไปดูผีกระสือจีน – สมัยผมยังทำงานให้กับ บ.service เจ้าหนึ่ง มีโอกาสได้ไปทำงานที่ประเทศจีน ในสมัยที่ยังไม่เปิดประเทศดีนัก และ แน่นอนว่าไม่มีอินเตอร์เน็ต

ปักกิ่งยังใช้สนามบินเก่า เสียงตามสาย และ ประกาศอะไรต่างๆในสนามบินก็ยังเป็นภาษาจีน ยังเห็นรถยนต์เก่าๆ และ จักรยานอยู่มากมาย ท้องฟ้าปักกิ่งสีขลัวๆเพราะควันโรงงานอุตสาหกรรม และ แน่นอนที่สุด รถไฟจีน ส้วมจีน ในตอนนั้น เป็นอะไรที่น่าขนลุกขนพองมาก แม้แต่ในนครหลวงอย่างปักกิ่ง

ผู้ชายอย่างผมยังไม่เท่าไร แต่ผู้หญิงนี่ ได้ยินว่า ต้องพกร่มกันทีเดียว

Chinese Rig Ghost Story

เช้าวันหนึ่ง ผจก. เรียกผมเข้าไปหา บอกว่า ตอนนี้สาขาประเทศไทยเราต้องรับผิดชอบตลาดประเทศจีนด้วย แล้วนางก็เดินไปที่แผนที่ จิ้มลงไปกลางแผ่นดินใหญ่ สัปดาห์หน้าไปที่นี่นะ ไปขายของในเมือง และ ไปที่แท่นเจาะนี้ ทำงานให้เสร็จ แล้วค่อยกลับ

จุดที่จิ้มลงไปเป็นแหล่งน้ำมันบนบกแหล่งหนึ่งที่ชื่อว่า Dagang ห่างจากปักกิ่ง ไม่รู้กี่กิโล แต่จำได้ว่านอนขลุกขลักเป็นหมูในอวยหลังรถสิบล้อ นอนชั้นบนของรถไฟจีน (อย่านึกถึงรถไฟจีนตอนนี้นะ) คืนหนึ่งกับอีก ค่อนวัน

ลงจากรถไฟ นั่งรถกระบะขับเคลื่อน 4 ล้อ เขย่าไข่ดันอีก 2 ชม. เพื่อเข้าเมืองไปขายของ

บนเรียนแรกเลยในการขายของให้คนจีนแบบจี๊นจีน คือ ต้องคอแข็ง พูดอะไรไม่รู้เรื่องก็ชนหมดแก้วไว้ก่อน และ ต้องปิดการขายในคาราโอเกะเสมอ

ทำให้กลับจากจีนรอบนั้น ปรึกษากับ ผจก. ว่าเอาจริงนะว่าต้องไปอีกบ่อยๆ จึงของบฯฝึกอบรมบ.ไปเรียนภาษาจีนแบบรวบรัด 40 ชั่วโมง ทำให้พอเอาตัวรอดได้ ทั้งบนถนน ในร้านเหล้า ผับ บาร์ คาราโอเกะ

เรื่องประสบการณ์ขายของให้บ.น้ำมันจีนนี่ เล่าได้อีกหลายตอนเลย

นอกเรื่อง เดี๋ยวจะไม่เข้าเรื่องผีกระสือจีน … กลับมาที่แท่นเจาะบกของจีน …

หลังจากขายของด้วยภาษามือเสร็จ ไม่ทันสร่างเหมาไถดี ก็ปุเลงๆ อีก 6 ชม. ไม่สร่างก็ต้องสร่างละครับ ก็กระบะคันเดิมนั่นแหละเข้าไปที่แท่นเจาะที่อยู่กลางทุ่งข้าวสาลีที่เก็บเกี่ยวแล้ว รอบๆแท่นเจาะมองไปทางไหนก็มีแต่ตอข้าวสาลีเหลืองอร่ามสุดลูกหูลูกตา

หลังจากไปรายงานตัวกับ company man ซึ่งเป็นคนเดียวที่พูดภาษาอังกฤษพอได้ ก็ไปรายงานตัวกับ camp boss ซึ่งก็คือ พ่อครัว ทูอินวัน

ได้รับถ้วยกระเบื้องขาวหม่น 1 ใบ แก้วพลาสติกขาวสีใกล้เคียงสีถ้วยกระเบื้องอีก 1 ใบ ตะเกียบไม้สีน้ำตาลช้ำๆ 1 คู่ … ผมเรียกอุปกรณ์ชุดนี้ว่า สมบัติ 3 ชิ้น แน่นอนว่า ทั้ง 3 ชิ้น เป็นของนำกลับมาใช้ใหม่รอบที่เท่าไรก็ไม่รู้ (ฮา)

วันแรกที่กินข้าวในห้องกินข้าวที่น่าจะเรียกว่าตู้กินข้าวมากกว่า โต๊ะหนึ่งล้อมกัน 5 – 6 คน ปูโต๊ะด้วยพลาสติกบางๆสีชมพูหม่นๆ อาหารไม่ต้องพูดถึง กินกันตาย ที่ประทับใจ คือ ทุกคนกินข้าวกับกองทัพแมลงวันอย่างไม่พรั่นพรึง

ไม่มีช้อน จะซดน้ำแกงอย่างไร เทเอาจากชามกลางใส่ถ้วยใครถ้วยมัน ยกซด กระดูก ก้าง ก็บ้วนลงบนโต๊ะ หรือ ลงพื้นข้างๆ พอกินเสร็จ คนงานก็จะรวบพลาสติกบางๆที่ปูโต๊ะ รวบห่ออย่างชำนาญ แล้วทิ้งลงถังขยะ แล้วก็ฉีดน้ำไล่เศษอาหารบนพื้นลงข้างตู้ ไหลลงคู ไปลงบ่อเกรอะ ที่ก็อยู่ไม่ไกลจากตู้ห้องครัว

วันที่ฝนตก จะดูไม่จืด เพราะรอบๆตู้กินตู้นอนจะเละไปด้วยโคลน

สมบัติ 3 ชิ้น ของใครของมัน กินเสร็จ ก็เข้าแถวล้างเองไรเอง ผมมองหาน้ำยาล้างจาน สบู่ล้างจาน หรือ ผงซักฟอกก็ยังดี แต่ไม่มีครับ ที่นั่น (อย่างน้อยก็ตอนนั้น) เราล้างกันด้วยน้ำร้อน คือ ร้อนจริงๆครับ ร้อนแบบน้ำเดือดเลย

ที่นั่นขุดกันช้ามาก (วันหลังจะมาเล่าว่า ทำไมถึงช้า) ทำให้ผมมีเวลาว่างเยอะ รอบถัดๆไป ผมจึงขนไม้กอล์ฟไปด้วย ไม่ได้เอามาชุดใหญ่ครบเซ็ต เอามาแค่ 3 ไม้ พิชชิ่งเวดจ์(PW) เหล็ก 5 แล้วก็ เหล็ก 3 กับ ลูกกอล์ฟสีเจ็บๆอีก 2 โหล

ระหว่างรอรอบงาน ก็ไปซ้อมวงสวิงในทุ่งตอข้าวสาลี เหวี่ยงจนครบสองโหล ก็จ้างเด็กชาวบ้านแถวนั้นวิ่งไปเก็บ เลือกลูกกอล์ฟสีเจ็บๆตัดกับสีเหลืองตอข้าวสาลี เด็กๆหาเก็บได้ไม่ยาก ออกจะเป็นการละเล่นสนุกๆของเด็กๆไปด้วยซ้ำ และ เป็นการกระจายรายได้สู่ท้องถิ่นไปในตัว

แรกๆก็มีเด็กหน้าตามอมแมมมาคนเดียวกับเพื่อน อีก 1 คน วันหลังๆ เหมือนจะยกมากันเฮฮาทั้งหมู่บ้าน

ส้วมจีนที่ลือชา ผมได้มีประสบการณ์ตรงก็ตอนมาอยู่แท่นเจาะบกนี่แหละครับ

เคล็ดลับที่จะรอดชีวิตจากส้วมจีน คือ ต้องรอให้ความต้องการปริ่มขีดจำกัด เพื่อที่จะได้ใช้เวลาปฏิบัติการ (operating time) น้อยที่สุด และ ไม่มี NPT (non operating time) … (ฮา)

ใครทานอาหารอยู่ อนุญาติให้หยุดอ่าน ไปทานให้เสร็จก่อนค่อยมาต่อก็ได้นะครับ

นึกภาพเพิงจั่ว รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ผนัง 4 ด้านทำด้วยแฝกจากซังข้าวสาลี ข้างในขุดเป็นคู รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดล้อไปกับผนัง เว้นขอบที่จากผนังให้เดินเล็กน้อย มีไม้กระดานพาดเป็นคู่ๆ มีอยู่ 6 คู่ ไม่มีอะไรกั้นระหว่างคู่

คงไม่ต้องเล่าว่า ถ้ามองลงไปจะเห็นอะไร ถ้าฝนตก ก็จะเป็นภารกิจที่ท้าทายมากยิ่งขึ้น

นอกจากกระดาษทิชชูสากๆแล้ว หนังสือพิมพ์ เป็นอะไรที่ต้องติดมือเข้าไปอ่าน เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากเพื่อนข้างๆที่เป็นคน และ เพื่อนข้างล่างที่ไม่ใช่คน

เพื่อให้ให้ภารกิจสำเร็จได้โดยง่าย เพราะการเบี่ยงเบนสายตาดีขึ้น ผมมักจะไปใช้บริการตอนกลางคืน ทำให้มองไม่ค่อยเห็น … ซึ่งก็ไม่รู้ทำไม ที่นั่น ไม่ติดหลอดไฟฟ้าให้ ต้องจุดเทียน เดินไต่คันนาข้าวสาลีไป

เนื่องจากมีจั่วแฝกมุง ก๊าซชีวภาพจะลอยขึ้นไปโดนกักเอาไว้ใต้หลังคาแฝก พอจุดเทียนเวียนวน เอ๊ย จุดเทียนเข้าไปปฏิบัติกิจ ถ้าเงยหน้าขึ้นไป ก็จะเห็นปรากฏการณ์แสงเหนือ โดยที่ไม่ต้องถ่อไปหนาวถึงไอซ์แลนด์ … 🙂

วันดีคืนดี ลมสงบๆ ก็จะเห็นผีกระสือจีน แว่บๆ แพล่มออกมาข้างๆผนัง วาบๆ 3 – 4 ที แล้วก็หายไป บางทีผีกระสือจีนก็แผลมจากจุดที่เคยเป็นส้วมที่ถูกกลบไว้ไกลออกไป เพราะก๊าซซึมลอยติดไฟขึ้นมา วาบๆ ให้เห็น เหมือนบั้งไฟพญานาคเตี้ยๆแค่ระดับเอว

เฮ้ย อ่านมาตั้งนาน ถึงผีกระสือจีนเสียที 555 เอาน่า ถือว่า ฟังผมเล่าอะไรให้ฟังแก้เบื่อก็แล้วกัน 🙂

5 driller nightmares ฝันร้ายของชาวขุดเจาะหลุมปิโตรเลียม

• Facebook
• Twitter
• Line