วันที่อดีตของปัจจุบัน มาพบกันที่สวนรถไฟ …
10 กันยายน พ.ศ. 2560
เช้าวันอาทิตย์นี้ ก็เหมือนกับทุกๆเช้าวันอาทิตย์ที่ผมมาวิ่งที่สวนจตุจักรตามวงจรชีวิตเดิมๆ ถ้าผมรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเช้าจะเป็นแบบนั้น ผมมีทางเลือกอยู่ 2 ทาง … ไม่ออกมาวิ่งเสียเลย หรือ ผมจะไม่วิ่งออกนอกเส้นทางมาที่ “สวนรถไฟ”
วันที่อดีตของปัจจุบัน มาพบกันที่สวนรถไฟ …
เช้าวันนี้ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับขาของผม มันพาผมเลี้ยวขวาผ่านพิพิธภัณฑ์รถไฟ ข้ามถนนกำแพงเพชร 3 เข้ามาที่สวนวชิรเบญจทัศ หรือ ที่เรียกกันติดปากว่าสวนรถไฟ …
… นานแค่ไหนแล้วนะที่ทางแยกนั้นไกลไปจากปัจจุบัน
ถ้าจะซื้อของใน shopee อยู่แล้ว เข้าทางนี้เลยครับ ผมจะได้ค่าคอมฯ ถือว่าช่วยผมจ่ายค่าเช่า host server ไม่ใช่คลิ๊กดูดเงินแน่นอนครับ ไม่ต้องกังวล
ถ้าวงจรชีวิตหมุนไปอย่างที่มันควรจะเป็น ความห่างไกลของทางแยกอดีตกับวันนี้น่าจะทำให้เราสองคนมีหลานที่อยู่ในวัยเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย
… ขาพาปัจจุบันของผมวิ่งมาพบกับอดีตที่สามแยกหนึ่งในสวนรถไฟ
-------------------------------------------------------
ไม่พลาด ข่าวสาร บทความ ความรู้ ประกาศตำแหน่งงานว่าง และ อื่นๆ
กรอก ชื่อ และ อีเมล์ ในแบบฟอร์มข้างล่าง จะมีอีเมล์กลับมาให้ "ยืนยัน" นะครับ การสมัครจึงจะสมบูรณ์ ... อ้อ ... อย่าลืมดูใน junk, trash, spam box นะครับ บางทีระบบมันเอาอีเมล์ตอบกลับไปไว้ที่นั่น
… ช่องทางที่เราต่างคนต่างวิ่งมา พาเราให้มาวิ่งในช่องทางเดียวกัน
เราแค่ยิ้มกว้างให้กัน …
เราแค่วิ่งไปด้วยกัน …
… ความเงียบของสายลมเป็นเพียงเสียงเดียวที่หูผมได้ยิน
….
ชุดสุดท้าย
“เธอต้องไปอยูู่หอเหรอ อยู่ไหน ไกลไหม” ฉันถามเธอ หลังจากรู้ว่าเธอสอบเอนทรานซ์ติดวิทยาลัยพยาบาลแห่งหนึ่ง
“เฮ้ย … มีชื่อตำบลนี้ด้วยเหรอ ใครบ้าเอายามาตั้งชื่อเป็นตำบล” ฉันแซวหลังจากที่รู้ว่าหอปี 1 คณะพยาบาลของเธออยู่ที่ตำบลศาลายา
… ฉันยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันอยู่จังหวัดอะไร มันอยู่ตรงไหน ฉันจะไปหาเธอได้อย่างไรจากทุ่งลาดกระบัง คณะวิศวกรรมศาสตร์ที่ฉันเอนทรานซ์ติด
… ปากเธอแข็งรู้มั้ย แต่ว่าฉันก็รับไหว ด้วยหัวใจที่รอ ได้แต่หวังสักครั้ง คำเดียวก็พอ อยากได้ยินว่ารักกัน* ….
Endomondo บอกว่า 2 กิโลเมตรผ่านไป
… ฉันยิ้มอย่างอบอุ่นให้กับความทรงจำที่มีค่าของฉัน
… ฉันชำเลืองไปแอบเห็นรอยยิ้มของเธอ
เมื่อถึงอีกทางแยกหนึ่ง …
ทางเดินชีวิตก็คงเหมือนเส้นทางการวิ่งของแต่ล่ะคน ที่แต่ล่ะคนก็มีเส้นทางชีวิต เส้นทาง(ที่ต้อง)วิ่งของตัวเอง
… อดีตของผม เธอเลี้ยวซ้าย (ไปไหนก็ไม่รู้) ในขณะที่ขาพาปัจจุบันของผมเลี้ยวขวาเข้ามาสวนสวนสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์
เธอคงไม่คิดว่าจะมีเช้าอย่างวันนี้ วันที่เส้นทางวิ่งพาเรามาเจอกัน (และเส้นทางวิ่งก็พาเราจากกัน – อีกครั้ง)
ฉันไม่รู้หรอกว่า เธอรู้สึกอย่างไรกับเช้าวันนี้
ฉันไม่รู้หรอกว่า เธออยากให้มีเช้าแบบเช้าวันนี้อีกไหม
เธอคงรู้ว่า ทั้ง 3 สวนนั้นเชื่อมต่อกันหมด และ มีมากมายหลายแยกใน 3 สวน
… แต่ที่เธอไม่รู้คือ ผมเลือกที่จะวิ่งไม่ซ้ำเส้นทางกัน
*อยากได้ยินว่ารักกัน (อัสนี วสันต์)
ถ้าจะซื้อของออนไลน์จาก 2 เจ้านี้อยู่แล้ว คลิ๊กลิงค์ หรือ โลโก้ ข้างล่างนี้เลยครับ ผมจะได้ค่าคอมฯเล็กๆน้อยๆสมทบทุนจ่ายค่าเช่า host server ขอบคุณครับ
(ไม่ต้องกังวลนะครับ ไม่ใช่ลิงค์ดูดเงินแน่ๆ)
https://raka.is/r/qlzXR | https://raka.is/r/gP7GV |