เราใช้คำนี้จนคุ้นลิ้นคุ้นหู บางคนก็ใช้ทับศัพท์ไปเลยด้วยซ้ำ หลายคนก็ให้ความสำคัญกับมันอย่างเอาเป็นเอาตาย ถ้าไม่มีมันฉันต้องชักกระเด่วๆตายในสองสามวัน หรือ บางคนก็เฉยๆกับมัน
เราเคยคิดไหมว่า จริงๆเจ้าตัว "องค์กร" นี้มัน คือ อะไร
เอาแบบกำปั้นทุบดินก่อน ... ก็ตามนี้เลย
"an organized group of people with a particular purpose, such as a business or a government department."
องค์กร คือ กลุ่มคน ที่ตั้งขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์หนึ่งๆ
สัตว์ล่ะ ... เราทราบดีว่า สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายประเภท และ แมลงบางประเภท ก็รวมตัวกันเป็นกลุ่ม เพื่อบรรลุวัตถุประสงค์หนึ่งของพวกมันเช่นกัน ... เราจะเรียกว่า สัตว์มีองค์กรได้ไหม
ผมว่าได้นะ ... แค่วัตถุประสงค์ขององค์กรสัตว์ คือ เพื่อล่า และ หนีจากการล่า พูดง่ายๆคือ เพื่อเอาชีวิตรอด
กลับมาดูความหมายทางชีววิทยา หรือ ทางธรรม บ้าง ...
คำถามใหญ่ คือ องค์กร มีชีวิตไหม ... ใครตอบว่า องค์กรมีชีวิตก็โง่ล่ะ องค์กรผิดทุกกฏของสิ่งมีชีวิต ... แต่มันก็ดำรงอยู่ได้
... เพราะอะไร
เพราะว่ามนุษย์เรามี 1 อย่าง ที่สำคัญที่สุดที่สัตว์ไม่มี (หรือมีน้อยกว่ามากๆ) นั่น คือ ความทรงจำ
เมื่อมนุษย์มีความทรงจำ มนุษย์ จึงมีการวางแผน ... (มดเก็บข้าวไว้กินตอนฤดูหนาว ไม่ได้เกิดจากความทรงจำนะครับ นั่นเป็นสัญชาติญาณ)
ความทรงจำ ทำให้เกิด การวางแผน ... จำได้ว่า เมื่อก่อนตอนใบไม้หน้าถ้ำร่วงแล้วจะหนาว พอเห็นใบไม้ร่วงอีกหนจึงเก็บฝืนมาสำรอง
การวางแผน ทำให้เกิด จิตนาการ ... จินตนาการว่า จะออกไปเก็บฟืนที่ไหน เก็บอย่างไร แล้วจะเอามาไว้ที่ไหน เมื่อเก็บไม่ได้อย่างใจ เพราะภัยธรรมชาติ ก็จะสร้างเรื่องขึ้นมาตอบคำถามที่ว่า ทำไมถึงทำไม่ได้
จิตนาการ ทำให้คนสร้างสิ่งที่ไม่มีตัวตน แล้วไปยึดติดกับสิ่งที่ไม่มีตัวตนที่สร้างขึ้นมาเอง
องค์กรนี่แหละ คือ คำกว้างๆที่ครอบคลุมเกือบจะทุกอย่างที่จินตนาการเราสร้างขึ้นมา
เราไปดูคำเสมือนของคำว่าองค์กรกัน
company firm concern operation corporation institution group establishment consortium conglomerate combine syndicate body agency federation confederation alliance coalition association movement society league club network confederacy outfit set-up
แล้วเราก็ไปเอาเป็นเอาตายกับมัน ที่ทางพระท่านเรียกว่า เอาเป็นสรณะ แบบยอมตายถวายชีวิตให้กับมัน ทั้งๆที่มันไม่มีชีวิต ไม่มีความรู้สึก มันรักใครไม่เป็น มันสงสารใครไม่เป็น มันเจ็บปวดไม่เป็น จะผ่าตัดมันก็ไม่ต้องวางยาสลบ แถมมันไม่มีความทรงจำ เราทำดี หรือ ไม่ดี ในวันนี้ มันอาจจะจำ หรือ ไม่จำ เลยก็ได้
ที่ผมชวนถกมาเนี้ย เพื่อแนะนำอย่างนี้ครับ มีองค์กรได้ อยู่ในองค์กร ไม่ผิด เราเป็นสัตว์สังคม แต่ให้ใช้องค์กรเพื่อตอบโจทย์ความเป็นมนุษย์ของเรา
โจทย์ความเป็นมนุษย์ของเรา คือ อะไรล่ะ เช่น ปัจจัยสี่ ความมั่นคงปลอดภัย ความรักและรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของสังคม ความภูมิใจในตัวเอง และ การบรรลุศักยภาพสูงสุดของตนเอง
โจทย์พวกนี้ เราไม่สามารถทำได้ด้วยตัวเอง เราต้องการองค์กร (เผลอๆมากกว่า 1 องค์กร) ที่จะตอบโจทย์พวกนี้ให้กับเรา
เวลาเกิดความขัดแย้งระหว่างตัวเรา กับ องค์กร ให้คิดไว้เสมอว่า องค์กรเป็นสิ่งไม่มีชีวิต
ตัวเรา คนข้างๆเรา ครอบครัว เพื่อนฝูง หมา แมว คือ สิ่งมีชีวิต มันรักเรา เวลาเรากลับเข้าบ้าน ลูกสามีภรรยาพ่อแม่เอาน้ำให้เรากิน เวลาเราผิดหวังโศกเศร้า เพื่อนพาเราไปตัดผมทรงใหม่ ทำเล็บลายใหม่ (กรณีผม เพื่อนพาไปกินเหล้า 555) แม้แต่หมายังกระดิกหางมารับเราหน้าบ้านตอนเราเปิดประตูเลย ... นี่คือ สิ่งมีชีวิต สิ่งไม่มีชีวิตทำแบบนี้ไม่ได้
เมื่อตระหนักแบบนี้แล้ว ไม่ว่าจะองค์กรนั้นจะเป็นอะไรก็ตาม ผมเชื่อว่า คุณจะหาทางออกของความขัดแย้งระหว่างคุณและองค์กรได้เองครับ
จงอยู่กับมัน จงใช้มันเติมเต็มความเป็นคนของเรา อย่าเอาความเป็นคนของเราไปแลกกับมัน และ ที่สำคัญอย่าไปยึดติดกับมัน ...
ผมรู้ว่าคุณกำลังคิดถึง คำคมปลุกใจของ จอห์น เอฟ เคนเนดี้ คำปฏิญาณลูกเสือของลอร์ดเบาว์เดน พาวเวลล์ คำปราศัยอันทรงพลังของ นโปเลียน ฮิตเลอร์ วินสตัน เชอร์ชิล สตีฟ จ็อบส์ คาร์เนกี้ร์ โตโยต้า มิตสุย ฮุนได และ อีกมากมาย ... ดีครับ คิดเยอะๆ คิดให้กว้างๆ คิดให้ครอบคลุมทุกมิติ แล้วกลับไปอ่านที่ผมเขียนมาข้างบนอีกรอบ 🙂
(log in แล้ว comment กันได้เลยครับ ถ้ายังไม่ลงทะเบียนก็ลงทะเบียนกันน้าาา แป๊บเดียว ใช้แค่ชื่อเล่น กับ password จะได้เม้าส์มอยกันได้)
log in
registration
เราใช้คำนี้จนคุ้นลิ้นคุ้นหู บางคนก็ใช้ทับศัพท์ไปเลยด้วยซ้ำ หลายคนก็ให้ความสำคัญกับมันอย่างเอาเป็นเอาตาย ถ้าไม่มีมันฉันต้องชักกระเด่วๆตายในสองสามวัน หรือ บางคนก็เฉยๆกับมัน
เราเคยคิดไหมว่า จริงๆเจ้าตัว "องค์กร" นี้มัน คือ อะไร
เอาแบบกำปั้นทุบดินก่อน ... ก็ตามนี้เลย
"an organized group of people with a particular purpose, such as a business or a government department."
องค์กร คือ กลุ่มคน ที่ตั้งขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์หนึ่งๆ
สัตว์ล่ะ ... เราทราบดีว่า สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายประเภท และ แมลงบางประเภท ก็รวมตัวกันเป็นกลุ่ม เพื่อบรรลุวัตถุประสงค์หนึ่งของพวกมันเช่นกัน ... เราจะเรียกว่า สัตว์มีองค์กรได้ไหม
ผมว่าได้นะ ... แค่วัตถุประสงค์ขององค์กรสัตว์ คือ เพื่อล่า และ หนีจากการล่า พูดง่ายๆคือ เพื่อเอาชีวิตรอด
กลับมาดูความหมายทางชีววิทยา หรือ ทางธรรม บ้าง ...
คำถามใหญ่ คือ องค์กร มีชีวิตไหม ... ใครตอบว่า องค์กรมีชีวิตก็โง่ล่ะ องค์กรผิดทุกกฏของสิ่งมีชีวิต ... แต่มันก็ดำรงอยู่ได้
... เพราะอะไร
เพราะว่ามนุษย์เรามี 1 อย่าง ที่สำคัญที่สุดที่สัตว์ไม่มี (หรือมีน้อยกว่ามากๆ) นั่น คือ ความทรงจำ
เมื่อมนุษย์มีความทรงจำ มนุษย์ จึงมีการวางแผน ... (มดเก็บข้าวไว้กินตอนฤดูหนาว ไม่ได้เกิดจากความทรงจำนะครับ นั่นเป็นสัญชาติญาณ)
ความทรงจำ ทำให้เกิด การวางแผน ... จำได้ว่า เมื่อก่อนตอนใบไม้หน้าถ้ำร่วงแล้วจะหนาว พอเห็นใบไม้ร่วงอีกหนจึงเก็บฝืนมาสำรอง
การวางแผน ทำให้เกิด จิตนาการ ... จินตนาการว่า จะออกไปเก็บฟืนที่ไหน เก็บอย่างไร แล้วจะเอามาไว้ที่ไหน เมื่อเก็บไม่ได้อย่างใจ เพราะภัยธรรมชาติ ก็จะสร้างเรื่องขึ้นมาตอบคำถามที่ว่า ทำไมถึงทำไม่ได้
จิตนาการ ทำให้คนสร้างสิ่งที่ไม่มีตัวตน แล้วไปยึดติดกับสิ่งที่ไม่มีตัวตนที่สร้างขึ้นมาเอง
องค์กรนี่แหละ คือ คำกว้างๆที่ครอบคลุมเกือบจะทุกอย่างที่จินตนาการเราสร้างขึ้นมา
เราไปดูคำเสมือนของคำว่าองค์กรกัน
company firm concern operation corporation institution group establishment consortium conglomerate combine syndicate body agency federation confederation alliance coalition association movement society league club network confederacy outfit set-up
แล้วเราก็ไปเอาเป็นเอาตายกับมัน ที่ทางพระท่านเรียกว่า เอาเป็นสรณะ แบบยอมตายถวายชีวิตให้กับมัน ทั้งๆที่มันไม่มีชีวิต ไม่มีความรู้สึก มันรักใครไม่เป็น มันสงสารใครไม่เป็น มันเจ็บปวดไม่เป็น จะผ่าตัดมันก็ไม่ต้องวางยาสลบ แถมมันไม่มีความทรงจำ เราทำดี หรือ ไม่ดี ในวันนี้ มันอาจจะจำ หรือ ไม่จำ เลยก็ได้
ที่ผมชวนถกมาเนี้ย เพื่อแนะนำอย่างนี้ครับ มีองค์กรได้ อยู่ในองค์กร ไม่ผิด เราเป็นสัตว์สังคม แต่ให้ใช้องค์กรเพื่อตอบโจทย์ความเป็นมนุษย์ของเรา
โจทย์ความเป็นมนุษย์ของเรา คือ อะไรล่ะ เช่น ปัจจัยสี่ ความมั่นคงปลอดภัย ความรักและรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของสังคม ความภูมิใจในตัวเอง และ การบรรลุศักยภาพสูงสุดของตนเอง
โจทย์พวกนี้ เราไม่สามารถทำได้ด้วยตัวเอง เราต้องการองค์กร (เผลอๆมากกว่า 1 องค์กร) ที่จะตอบโจทย์พวกนี้ให้กับเรา
เวลาเกิดความขัดแย้งระหว่างตัวเรา กับ องค์กร ให้คิดไว้เสมอว่า องค์กรเป็นสิ่งไม่มีชีวิต
ตัวเรา คนข้างๆเรา ครอบครัว เพื่อนฝูง หมา แมว คือ สิ่งมีชีวิต มันรักเรา เวลาเรากลับเข้าบ้าน ลูกสามีภรรยาพ่อแม่เอาน้ำให้เรากิน เวลาเราผิดหวังโศกเศร้า เพื่อนพาเราไปตัดผมทรงใหม่ ทำเล็บลายใหม่ (กรณีผม เพื่อนพาไปกินเหล้า 555) แม้แต่หมายังกระดิกหางมารับเราหน้าบ้านตอนเราเปิดประตูเลย ... นี่คือ สิ่งมีชีวิต สิ่งไม่มีชีวิตทำแบบนี้ไม่ได้
เมื่อตระหนักแบบนี้แล้ว ไม่ว่าจะองค์กรนั้นจะเป็นอะไรก็ตาม ผมเชื่อว่า คุณจะหาทางออกของความขัดแย้งระหว่างคุณและองค์กรได้เองครับ
จงอยู่กับมัน จงใช้มันเติมเต็มความเป็นคนของเรา อย่าเอาความเป็นคนของเราไปแลกกับมัน และ ที่สำคัญอย่าไปยึดติดกับมัน ...
ผมรู้ว่าคุณกำลังคิดถึง คำคมปลุกใจของ จอห์น เอฟ เคนเนดี้ คำปฏิญาณลูกเสือของลอร์ดเบาว์เดน พาวเวลล์ คำปราศัยอันทรงพลังของ นโปเลียน ฮิตเลอร์ วินสตัน เชอร์ชิล สตีฟ จ็อบส์ คาร์เนกี้ร์ โตโยต้า มิตสุย ฮุนได และ อีกมากมาย ... ดีครับ คิดเยอะๆ คิดให้กว้างๆ คิดให้ครอบคลุมทุกมิติ แล้วกลับไปอ่านที่ผมเขียนมาข้างบนอีกรอบ 🙂
(log in แล้ว comment กันได้เลยครับ ถ้ายังไม่ลงทะเบียนก็ลงทะเบียนกันน้าาา แป๊บเดียว ใช้แค่ชื่อเล่น กับ password จะได้เม้าส์มอยกันได้)
log in
registration
