AQ - Adversity Quotient
ผมแปลง่ายๆว่า คือ ความสามารถในการรับมือกับสถานการณ์ที่ไม่ได้ดั่งใจ ได้อย่างอย่างมีสติ มีปัญญา และ รับมือกับมันอย่างเป็นผู้ใหญ่
อย่างที่ทราบว่าจุดยืนของผม คือ ไม่เห็นด้วยกับโครงการที่กู้เงินมาเป็นภาระกับลูกหลานโดยไม่จำเป็น โดยได้ไม่คุ้มเสีย
แต่โลกนี้มันอยู่ยาก เราบังคับทุกอย่างไม่ได้ แล้วถ้าวันหนึ่งเรามีเงิน 10,000 บาท ในมือ เราจะทำอย่างไรกับมันให้ได้ประโยชน์สูงสุด ถึงแม้ว่าเราก็ไม่เห็นด้วยที่จะมีมันในมือ
การที่จะไม่ใช้เลยผมคิดว่าไม่ใช่ทางเลือกที่ดีนัก เพราะว่าการกู้เกิดขึ้นแล้ว ดอกเบี้ยเกิดขึ้นแล้ว ลูกหลานต้องก้มหน้ารับกรรมแล้ว
ดังนั้นคำถามที่ถูกต้อง คือ เราควรจะใช้เงิน 10,000 บาท นี้อย่างไรถึงจะคุ้มค่ากับประเทศที่สุด ภายใต้เงื่อนไขที่เราไม่ได้เป็นคนกำหนด
ผมเสนอแนวคิดอย่างนี้ครับ แนะนำให้ใช้ไปกับคนค้าคนขายรายย่อยๆ เราใช้ครั้งแรกภายในหกเดือน หลังจากนั้นเราก็มีเวลาใช้อีกหนึ่งปี ใช้ในสิ่งที่เราต้องอุปโภคบริโภคอยู่แล้ว ใช้กับตลาดนัดข้างทาง รถเข็นผลไม้สด หมูปิ้ง ยำขนมจีน กาแฟเย็นรถเข็น ฯลฯ
อุดหนุนข้างทาง วันล่ะร้อยสองร้อย เดี๋ยวก็หมดหมื่นนึง รายย่อยได้ประโยชน์ ลืมตาอ้าปากได้เล็กๆน้อยๆก็ยังดี
หลีกเลี่ยงการใช้ในร้านสะดวกซื้อของนายทุนใหญ่ ห้างสรรพสินค้า เพราะนั่นหมายความว่า ลูกหลานเราต้องทำงานงกๆใช้ดอกเบี้ยเงินกู้ และ ภาษีพวกเรา ไหลไปให้ลูกหลานนายห้างไม่กี่ตระกูลเอาไปซื้อกระเป๋าแบรนด์แนม ใช้สอยบำเรอความสะดวกสบาย เที่ยวเมืองนอก และ สเต็กชิ้นล่ะหลายพันบาท
เงินส่วนนี้ควรจะถูกกระจายลงไปให้คนตัวเล็กเล็กที่เป็นเจ้าของประเทศให้ได้มากที่สุด
อย่างไรก็ตามฉากทัศน์ที่ดีที่สุดคือ โครงการนี้ไม่ต้องเกิด ประเทศชาติไม่ต้องเป็นหนี้ ลูกหลานพวกเราไม่ต้องมารับกรรมไปอีกหลายปี
(log in แล้ว comment กันได้เลยครับ ถ้ายังไม่ลงทะเบียนก็ลงทะเบียนกันน้าาา แป๊บเดียว ใช้แค่ชื่อเล่น กับ password จะได้เม้าส์มอยกันได้)
