Wireline Technician Halliburton Written test ประสบการณ์ตรง – กองทัพไม่ได้เดินด้วยทหารชั้นนายพล หรือ สัญญาบัตรอย่างเดียว ทุกองคาพยพ มีส่วนร่วมกันเป็นอย่างมาก

จะว่าไปแล้ว เอานายพลไปรบก็คงแพ้ เพราะพุงพลุ้ยกันทั้งนั้น 555 🙂

งานของพวกเราก็เช่นกันครับ

มีแต่วิศวกร มีแต่ company man ก็คงขุดไม่ได้แม้แต่น้ำพี้ น้ำงี้ยว หรือ น้ำบาดาล

ช่างเทคนิคนั้นมีความสำคัญอย่างยิ่งยวด

ผมเองในฐานะอดีตวิศวกรสนาม wireline ขอนั่งยันยืนยันนอนยันว่า ช่างเทคนิค wireline สำคัญโคตรๆ

ถ้าได้ทีมช่างเทคนิคสนามดีๆ ผมแทบไม่ต้องทำอะไรเลย กดสวิทซ์เปิดๆปิดๆเครื่องอย่างเดียว

แต่กลับกัน ถ้าได้ทีมช่างเทคนิคที่หย่อนคุณภาพ ไว้ใจไม่ค่อยได้ วิศวกรสนามจะต้องทำงานโคตรหนัก เผลอๆต้องทำเองหมดด้วยซ้ำ ละสายตาไม่ได้เลย

เจ๊งกะโบ้งเอาง่ายๆ

ในยุคที่ผมทำงาน เราทำงานเป็นทีม ทีมใครทีมมัน วิศวกรสนาม 1 คน ช่างเทคนิค 3 คน เครื่องมือ และ อุปกรณ์ 1 ชุด (logging unit และ logging tools)

ไปไหนไปกัน ไม่แยกไม่พรากจากกัน ดูแล (หัวราน้ำ) กัน เหมือน พี่น้อง สุขทุกข์ ปัญหาลูก ปัญหาเมียหลวง เมียไม่หลวง (และกิ๊ก) ปรึกษากันได้ เงินทองหยิบก็สามารถยืมกันได้พอสมควร

ความสำเร็จของงาน (อันหมายถึงเงิน job bonus และ KPI – Key Success Indicators) ของทั้งทีม วัดร่วมกัน พังก็อดทั้งทีม กินเหล้าขาวไป

งานสำเร็จ … อิ่มท้อง ก็นะ เมาเหล้านอกกัน

แต่นอกเหนือจากความสำเร็จในเรื่องเงินๆทองๆ และ KPI แล้ว เราพึ่งพากันมากกว่านั้น เพราะความปลอดภัยของเราทั้งทีม ขึ้นอยู่กับกันและกันจริงๆ

เราทำงานกับ ของหนักๆ ยกกันไปยกกันมา สารกัมมันตภาพรังสี วัตถุระเบิด และ อุปกรณ์แรงดันสูง

เราต้องทำงานเป็นทีม เป็นหูเป็นตา เป็นมือเป็นตีน ให้กันและกัน

ข้อเสียของระบบนี้คือ ขาดประสิทธิภาพในการแบ่งปันทรัพยากร เพราะระบบ 1 : 1 (คน + ของ รวมเป็น 1 ชุด) ทำให้หลายๆครั้งที่ ทรัพยากร (คน + ของ) อยู่เฉยๆไม่ได้ทำอะไร

ทำให้ทุกวันนี้ ระบบนี้มีบ.ใช้น้อยลง

ปัจจุบัน เท่าที่คุยๆกับน้องๆ เป็นระบบแบ่งปันทรัพยากร (sharing) ระบบนี้ก็มีข้อดี คือ ทุกคนทำงานกับทุกคน และ ทุกๆเครื่องมือ

แต่ความท้าทายมันอยู่ที่ จะทำอย่างไร ให้ทุกคนที่มาจาก 100 พ่อ 1000 แม่ ไว้ใจกันและกัน รับผิดชอบและดูแลอุปกรณ์ให้พร้อมใช้งาน เพราะงานหน้าก็ไม่รู้ว่าจะได้ทำงานกับกับ และ ใช้เครื่องมือชุดไหน

ปลูกอะไรก็ได้เก็บเกี่ยวผลกันนั้น แต่ที่มนุษย์เราใส่ใจมากกว่าคือ ใครปลูก คนนั้นก็ควรจะเก็บเกี่ยวผล

ยากที่จะบอกว่า ช่วยๆกันปลูก ช่วยๆกันดูแล แล้ว เก็บกินร่วมกัน …

จริงๆมันก็ทำได้แหละ ในโลกทางอุดมคติ หรือ ในกลุ่มคนน้อยๆ ในระบบหน่วยงาน แบบ 1 : 1 ที่ผมอธิบายไปก่อนหน้า

แต่ถ้าคนเยอะ ก็นะ เละ ..

ยกเว้นแต่องค์กรจะมีระบบที่ดีจริงๆที่ให้ทุกคนทำงานเสมือนหนึ่งว่า เป็นทีมเดียวกัน กินข้าวหม้อเดียวกัน ปลูกต้นไม้แล้วไม่แคร์ว่าใครจะได้เก็บเกี่ยวต้นที่เราปลูก และ เราก็สามารถเก็บเกี่ยวผลจากต้นที่คนอื่นปลูกได้