Coco ชื่อหนังเป็นภาษาไทย คือ วันอลวน วิญญาณอลเวง ออกฉาย ปลายปี 60 ก็ราวๆปีครึ่งมาแล้ว เป็นหนังที่ดูแล้วอิ่มใจ เข้าใจชีวิตขึ้นมาอีกมิติหนึ่ง และ เป็นภาพยนตร์ที่ทำรายได้สูงสุดตลอดกาลในประเทศเม็กซิโก
Coco
โคโค่เป็นชื่อเด็กชายชาวเม็กซิโกที่มีความฝันที่ผูกพันธ์กับอดีต ทางที่เขาจะก้าวไปถึงฝันพาเขาไปเปิดเผยอดีตของครอบครัว หนังแสดงถึงความความสัมพันธ์ และ ความหมาย ของความตาย และ การมีชีวิต
เป็นหนังเรื่องที่ดีมากๆเรื่องหนึ่งที่ผมเคยดูมา บางฉากก็เรียกน้ำตาคนแก่ได้ดีทีเดียว ทำให้ฉุกคิดว่า จริงๆแล้วความตายคืออะไรกันแน่ ?
ผมไม่เอาลิงค์มานะครับว่าเว็บไหนมีให้ดู พวกเราเก่งๆกันทั้งนั้น กูเกิลกันเอาเองได้ อยากให้ดูมากๆครับ โดยเฉพาะช่วงวันสงกรานต์ซึ่งเป็นวันผู้สูงอายุ
*recta sapere
วันก่อนดูหนังเรื่อง The equalizer 2 (มัจจุราชไร้เงา 2) มีประโยคหนึ่งสะกิดใจ
“ถ้าเราพูดถึงใครตายอย่างไร เขาจะตายอีกเป็นครั้งที่สอง” …
น่าคิดนะครับ ลองคิดดูว่าจริงไหม ผมไม่มีคำตอบหรอกครับ แต่ทำให้ผมคิดกลับกันบ้างว่า …
“ถ้าเราคิดถึงการที่ใครสักคนว่าเขาใช้ชีวิตอยู่อย่างไร เขาไม่ได้ตายไปจากเราเลย”
จริงไหม?
ผมกำลังคิดต่อไปว่า คนเป็นๆนี่ต่างหาก ที่ดูเหมือนคนตายก็ได้ ถ้าเขาไม่ได้อยู่ใจเราเลย อยู่ที่ทำงานเดียวกัน เรียนมาด้วยกัน อยู่บ้านหลังเดียวกัน หรือ แม้กระทั่งนอนเตียงเดียวกัน ก็ตาม อาจจะเหมือนคนตายสำหรับเราได้ไม่ยาก เพียงแค่เรา “ลืม”
ในทางกลับกัน ใครสักคน แม้อยู่ไกลแสนไกล ไม่แต่มิติของระยะทาง อาจจะเป็นมิติของภพชาติ ถ้าเรายังนึกถึงเขาอยู่เสมอ เขาก็ยังคงมีชีวิตอยู่เท่าที่เรายังไม่ “ลืม”