One arm … เมื่อต้องใช้ชีวิตด้วยแขนข้างเดียว … บทเรียน และ ข้อคิด

• Facebook
• Twitter
• Line

One arm … เมื่อต้องใช้ชีวิตด้วยแขนข้างเดียว … บทเรียน และ ข้อคิด – เช้าวันหนึ่ง ผมลื่นล้มลง ด้วยสัญชาติญาณ ผมเอามือยันพื้นไว้ไม่ให้ตัวและหัวกระแทกพื้น

ผลคือกระดูกข้อมือซ้ายร้าวเล็กน้อย แต่นั่นก็เพียงพอที่ต้องเข้าเฝือก และ หยุดการใช้งานแขนข้างซ้ายไปพักใหญ่ๆ

ช่วงเวลาพักหนึ่งที่ต้องใช้แขนข้างเดียว ทำให้ได้คิดอะไรได้หลายอย่างที่อยากจะแบ่งปันกัน …

One arm

… เมื่อต้องใช้ชีวิตด้วยแขนข้างเดียว … บทเรียน และ ข้อคิด

ธรรมชาติดูแลเราอยู่เสมอ

… ทุกอย่างเป็นไปโดยอัตโนมัติ โดยที่ไม่ต้องเสียเวลาคิด และ ทุกอย่างเกิดขึ้นในเสี้ยววินาทีเดียว ระบบประสาทอัตโนมัติ ทำหน้าที่เป็นระบบ safety ป้องกันส่วนสำคัญอื่นๆของร่างกาย โดยเสียสละส่วนที่สำคัญน้อยกว่า ส่วนที่ซ่อมแซมฟื้นฟูได้ง่ายกว่า

ธรรมชาติจัดลำดับความสำคัญให้เสร็จสรรพว่าจะเสียสละส่วนไหนของร่างกาย เพื่อรักษาส่วนไหนเอาไว้ เป็นโปรแกรมที่เขียนฝังไว้ใน DNA* ของคนเรามาหลายแสนปี

ธรรมชาติสอนสิ่งมีชีวิตให้เอาตัวรอดเสมอ

… เมื่อต้องมีแขนข้างเดียว อะไรๆที่คิดไม่ถึงว่ามันจะลำบากขนาดนี้ ก็ทะยอยเข้ามาท้าทายการใช้ชีวิต

การทำอะไรง่ายๆแค่ร้อยเข็มขัดใส่หูกางเกงก็ดูยากเย็นเสียเหลือเกิน

ถ้าเคยลองใส่ถุงเท้าด้วยมือข้างเดียวดูก็จะรู้ว่าน่าหงุดหงิดแค่ไหน

ใช้สมองมากขึ้น เมื่อมีแขนน้อยลงข้างหนึ่ง

… หาตัวช่วย ฝาผนัง กรอบวงกบประตู พนักเก้าอี้ ใช้สมองคิดสารพัดเทคนิค เพื่อให้ใช้ชีวิตอยู่ให้ได้โดยไม่ต้องพึ่งพาคนอื่น

บางอย่างก็แก้ปัญหาได้ง่ายๆ อย่างเช่นการผูกเชือกรองเท้า ก็เปลี่ยนไปใช้รองเท้าที่ไม่ต้องผูกเชือก

แต่บางอย่างก็ต้องใช้สมองใช้ความคิดสร้างสรรค์ในการแก้ปัญหา อย่างเช่นการใส่เสือยืดด้วยแขนข้างเดียว หรือ เปิดกระป๋องนมข้น

ใจเย็น มากขึ้น เมื่อมีแขนน้อยลงข้างหนึ่ง

… อะไรๆที่เคยทำแป๊บเดียวเสร็จ อย่างใส่กางเกงใน หรือ ปลดเข็มขัดยื่นฉี่ ก็เป็นอะไรที่ใช้เวลาและน่าหงุดหงิดเมื่อใช้แขนเพียงข้างเดียว (ไม่เชื่อก็ลองดูได้ 555)

มีแขนข้างเดียวก็อยู่ได้

… ธรรมชาติสร้างระบบสำรองเอาไว้ให้เราเสมอ

เห็นคุณค่าของคนที่มีอยู่ สิ่งที่มีอยู่ สิ่งที่เป็นอยู่ มากขึ้น

โดยไม่ต้องรอให้ไม่มีสิ่งนั้นคนนั้นเสียก่อนค่อยมาเห็นความสำคัญ

คนไทยยังมีน้ำใจกันมากอยู่

… มีคนลุกขึ้นให้นั่งบนรถเมล์ รถไฟฟ้า มีคนช่วยถือของให้ คนหลบเปิดทางให้ขึ้นลงรถ เข้าออกจากลิฟท์

อโรคยา ปรมาลาภา

… ความไม่มีโรค คือลาภอันประเสริฐ

———————————————————————

*ดีเอ็นเอ

https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B9%87%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%AD

กรดดีออกซีไรโบนิวคลีอิก (อังกฤษ: deoxyribonucleic acid) หรือย่อเป็น ดีเอ็นเอ เป็นกรดนิวคลีอิกที่มีคำสั่งพันธุกรรมซึ่งถูกใช้ในพัฒนาการและการทำหน้าที่ของสิ่งมีชีวิตทุกชนิดเท่าที่ทราบ (ยกเว้นอาร์เอ็นเอไวรัส)

ส่วนของดีเอ็นเอซึ่งบรรจุข้อมูลพันธุกรรมนี้เรียกว่า ยีน ทำนองเดียวกัน ลำดับดีเอ็นเออื่น ๆ มีความมุ่งหมายด้านโครงสร้าง หรือเกี่ยวข้องกับการควบคุมการใช้ข้อมูลพันธุกรรมนี้ ดีเอ็นเอ อาร์เอ็นเอและโปรตีนเป็นหนึ่งในสามมหโมเลกุลหลักที่สำคัญในสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่ทราบ

ดีเอ็นเอประกอบด้วยพอลิเมอร์สองสายยาวประกอบจากหน่วยย่อย เรียกว่า นิวคลีโอไทด์ โดยมีแกนกลางเป็นน้ำตาลและหมู่ฟอสเฟตเชื่อมต่อกันด้วยพันธะเอสเทอร์ ทั้งสองสายนี้จัดเรียงในทิศทางตรงกันข้าม จึงเป็น antiparallel

น้ำตาลแต่ละตัวมีโมเลกุลหนึ่งในสี่ชนิดเกาะอยู่ คือ นิวคลีโอเบส หรือเรียกสั้น ๆ ว่า เบส ลำดับของนิวคลีโอเบสทั้งสี่ชนิดนี้ตามแกนกลางที่เข้ารหัสข้อมูลพันธุกรรม ข้อมูลนี้อ่านโดยใช้รหัสพันธุกรรม ซึ่งกำหนดลำดับของกรดอะมิโนในโปรตีน รหัสนี้ถูกอ่านโดยการคัดลอกดีเอ็นเอเป็นกรดนิวคลีอิกอาร์เอ็นเอที่เกี่ยวข้องในขบวนการที่เรียกว่า การถอดรหัส

ดีเอ็นเอภายในเซลล์มีการจัดระเบียบเป็นโครงสร้างยาว เรียกว่า โครโมโซม ระหว่างการแบ่งเซลล์ โครโมโซมเหล่านี้ถูกคัดลอกในขบวนการการถ่ายแบบดีเอ็นเอ ทำให้แต่ละเซลล์มีชุดโครโมโซมที่สมบูรณ์ของตัวเอง

สิ่งมีชีวิตยูคาริโอต (สัตว์ พืช ฟังไจและโพรทิสต์) เก็บดีเอ็นเอส่วนมากไว้ในนิวเคลียส และดีเอ็นเอบางส่วนอยู่ในออร์แกเนลล์ เช่น ไมโทคอนเดรียและคลอโรพลาสต์[1]

ในทางตรงข้าม โปรคาริโอต (แบคทีเรียและอาร์เคีย) เก็บดีเอ็นเอไว้เฉพาะในไซโทพลาสซึม ในโครโมโซม โปรตีนโครมาติน เช่น ฮิสโตนบีบอัดและจัดรูปแบบของดีเอ็นเอ โครงสร้างบีบอัดเหล่านี้นำอันตรกิริยาระหว่างดีเอ็นเอกับโปรตีนอื่น ช่วยควบคุมส่วนของดีเอ็นเอที่จะถูกถอดรหัส

ดีเอ็นเอเป็นพอลิเมอร์สายยาวที่ประกอบจากหน่วยย่อยซ้ำ ๆ เรียกว่า นิวคลีโอไทด์ ตามที่ถูกค้นพบครั้งแรกโดย เจมส์ ดี. วัตสันและฟรานซิส คริก

โครงสร้างดีเอ็นเอในทุกสปีชีส์ประกอบด้วยสายเกลียวสองสายพันรอบแกนเดียวกัน แต่ละสายมีความยาวเกลียว 34 อังสตรอม (3.4 นาโนเมตร) และรัศมี 10 อังสตรอม (1.0 นาโนเมตร)[2] ในอีกการศึกษาหนึ่ง ซึ่งวัดในสารละลายบางชนิด พบว่า สายดีเอ็นเอวัดความกว้างได้ 22 ถึง 26 อังสตรอม (2.2 ถึง 2.6 นาโนเมตร) และหนึ่งหน่วยนิวคลีโอไทด์วัดความยาวได้ 3.3 อังสตรอม (0.33 นาโนเมตร)[3]

แม้ว่าแต่ละหน่วยที่ซ้ำ ๆ กันนี้จะมีขนาดเล็กมาก แต่พอลิเมอร์ดีเอ็นเอกลับมีขนาดใหญ่มาก โดยประกอบด้วยนิวคลีโอไทด์หลายล้านหน่วย ตัวอย่างเช่น โครโมโซมหมายเลข 1 ซึ่งเป็นโครโมโซมมนุษย์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุด มีความยาว 220 ล้านคู่เบส[4]

5 สิ่ง อ่านลูกค้า หัวหน้า ลูกน้อง เพื่อน ผ่านกีฬากอล์ฟ

5 สิ่ง อ่านลูกค้า หัวหน้า ลูกน้อง เพื่อน ผ่านกีฬากอล์ฟ

• Facebook
• Twitter
• Line